Wednesday, August 28, 2013

- HARDWORK -



"Hard Work Beats Talent, When Talent Doesn’t Work Hard"  

 -nabasa ko ang katagang yan sa likod ng damit ng isang magbobote kanina sa Trancoville. Astig, nainspire ako bigla. Madalas, sa mga simpleng tao gaya ni Manong ka nakakapulot ng mga magagandang aral sa buhay. Mga aral na dumarating sa mga oras na pakiramdam mo e gusto mo nang sumuko.

Joyville Children's Hoe, Tanay, Rizal

Tuesday, August 27, 2013

- SEPILYO -

Sa kaiisip ko sayo, kutsilyo ang muntik ko nang ipinansepilyo kanina. Ilang linggo nang lagi kang laman ng isip ko. Masyado na yata akong nabighani sa mga titig mo. Sa mga mata kasi ako unang naaakit, at yun ang nadale mo. Napapangiti ako magisa pag naaalala ko ang mga titig na yan.  At yun nga, dahil sa nawawala ako sa sarili pag ikaw ang laman ng utak ko, di ko namalayan kanina na nilalagyan ko na ng toothpaste yung kutsilyong ipinanghiwa ko ng manga. Isusubo ko na sana e, buti na lang naalimpungatan ako at bumalik ang diwa ko. Konti na lang talaga, magiging parang tinadtad na karne ang bibig ko kung nagkaganon.  

Andaya mo. Nararanasan mo rin ba ang ganito sa tuwing naaalala mo ako? Napagkakamalan mo rin bang straw yung tinidor minsan kapag umiinom  ka ng softdrink sa loob ng Jollibee? O kaya yung mapapaluha ka na lang sa sakit dahil bigla mong ininom ung napakainit na kape dahil nga wala ka sa sarili? O yung akala mo e cellphone pero magtataka ka na lang na bareta pala ng sabon ang hawak mo nung magtetext ka na sana?  

Nakakamatay nga talaga ang tunay na pagibig minsan, pero madalas nakakawala ng katinuan.  

Makapagkape na nga lang muna.

Marcos Highway, Pugo, La Union

Friday, August 23, 2013

- CHICKEN AND EGG SANDWICH -

kailangan mong kumilos. huwag kang masyadong dumepende sa mga nakaugalian mo nang gawin at hinihintay na lang ang tadhanang magbigay sayo ng magandang pagkakataon. gumawa ka ng sarili mong pangalan. mahirap din naman kase yung nabubuhay ka lang sa anino ng iba.

at kapag parang walang nangyayare, magiba ka ng diskarte. kasi panahon ang nasasayang kung parepareho lang ang diskarte mo sa buhay. kailangan mo ring magbago paminsan-minsan.

parang ganito lang yan eh: "if you eat a chicken and egg sandwich, you’re basically eating one thing at different times of its life. " nhaks ang galing! english kase.


Tublay, Benguet

- KALAMANSI -

Alas-singko na ng madaling araw pero nandito pa rin ako sa opisina. Mahilu-hilo na ulit ako dahil sa antok. Isang oras pa ang hihintayin ko at pwede nang makauwi at matulog. Nang biglang bumukas ang pinto ng opisina at dumungaw ang isang tindera at isang bata. "Meron na pong luugaaaw" malumanay at malambing na sigaw nung bata. Tumigil ako sa ginagawa ko at napatingin sa tindera. Naisip ko, kung ganito kaganda ang nagtitinda ng lugaw, abah, kahit lugaw na ang pagkain ko habambuhay.

Kinapa ko ang bulsa ko. Nalukot na beinte pesos na lang pala ang natitirang kayamanan ko pero ayos lang dahil sahod naman bukas. Handa kong ipambili ng lugaw tong natitirang pera ko makilala lang ang tinderang iyon. Naisip ko ulit na baka dahil sa lugaw lang e matagpuan ko na ang tunay na pagibig. Lumapit ako at bumili. Wala siyang kaimik-imik na iniabot sakin ang inorder ko. Nahawakan ko pa nga ang kamay nya nung iniabot nya sakin ung isang mangkok ng lugaw. Naisip kong lagyan ng kalamansi ung lugaw para mas lalong sumarap kaya kumuha ako dun sa lalagyan nya.

Kasalukuyang nilalagyan ko ng kalamansi yung pagkain ko nang magsilabasan yung iba kong katrabaho. Parang gumuho ang mundo ko nang masaksihan ko ang mga sumunod na nangyari:

Bading na kaopisina ko: " hoy bakla, bakit ngayon ka lang dumating?"
Tindera: "ahahayyy nako girl, late nako nakaborlog, kaya late na rin ang cookie monster..."
Kaopisina ko: "echosera ka, paorder ng isa. jutomis na aketch "
Tindera: "uhmm eto girl. akina ang payola mo, baka magfly ka nanaman makalimutan mo .... "

!

..... hindi ko na napakinggan ang mga sumunod na usapan nila. Nanlamig ang paligid ko at di ko namamalayan na sobra-sobrang dami na ng kalamansi ang nailagay ko sa pagkain ko. Pambihira naman o, di ako makapaniwalang nadale ako ng isang yun, mangiyak-ngiyak tuloy akong inubos ang sobrang asim na lugaw na yun. Nanghinayang pako dun sa beinte pesos ko... kung ipinangkape ko nalang sana, hindi na sana sumama ang loob ko.

Ilang araw nang binibiro ako ng tadhana ah. Pero ok lang naman ako eh, ok lang.


Dave's Place - Joyville Children's Home, Tanay, Rizal